Rondom Nijmegen liggen prachtige bossen. Eén daarvan is het Groesbeekse bos.
En Staatsbosbeheer heeft daar een fraaie route uitgezet. Die kun je
hier vinden, de route heet "Wandelroute de But" en is vijf kilometer lang.
En het is weliswaar een bos, maar flinke delen zijn open. Ondanks de winter is het geen zwart-wit, maar zie je overal kleur.
Ondanks de hoogteverschillen van een meter of 50 loopt de route prima, ook in de winter. We hebben deze route op 1 januari 2017 gelopen bij een temperatuur van nul graden.
Parkeren doe je aan de Meerwijkselaan. Daar is een kleine parkeerplaats. Geknipt voor auto's, maar fietsen parkeren gaat ook prima.
Kijk zelf maar eens. Als je op een foto klikt, dan krijg je een vergroting.
Het bord bij de start van de route aan de Meerwijkselaan. Als je in het navigatie systeem "Meerwijkselaan 17, Berg en Dal" intypt, dat zit je aardig in de buurt.
Wij hebben de blauwe route gelopen.
De parkeerplaats, klein-maar-fijn, vlak naast de start van de route. Geschikt voor fietsen.
Ook met de bus bereikbaar, neem halte Museum Orientalis.
Het Groesbeekse bos heeft grote open delen.
Wandelen kan, maar flinke delen zijn ook open voor de fiets.
Dat staat ook duidelijk op de borden ;-)
Deze paddenstoel heeft het koud.
Bos. En velden.
Het is een productiebos (geweest), maar nu met steeds meer kronkelpaden. Maar ook lange rechte paden, zoals deze.
Beijsde takken.
Mooie vergezichten.
Het komende jaar wordt het bos uitgedund. Waaronder deze boom.
Uitstekende bewegwijzering.
Op de bladeren zie je stukjes ijs, die uit de bomen vallen.
Geen commentaar :-)
Overal zijn paddenstoelen te vinden.
Een stuk akkerland.
Kamperen zoals vroeger bij camping
de But. In de natuur en voor een lage prijs.
Een wirwar van gras (denk ik).
Nul graden. En dit is het resultaat.
Hartje winter, maar toch nog kleur.
In de lente komen we terug en dan gaan we hier zitten :-)
En weer terug naar het begin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten